Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Ο αγώνας του Πολυτεχνείου δεν δικαιώθηκε, δεν εξαργυρώθηκε…

Έχουν περάσει 36 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και όμως ακόμα αποτελεί ένα σύμβολο αντίστασης και παλλαϊκής εξέγερσης, που παραμένει ζωντανό και πάντα επίκαιρο, μέσω των αιτημάτων του, όσα χρόνια και αν περάσουν. 36 χρόνια πριν, η κατάληψη του Πολυτεχνείου από κάποιους φοιτητές έγινε ο κινητήριος μοχλός ώστε οι φοιτητές μαζί με τους εργαζόμενους να παλέψουν για την κατάλυση της δικτατορίας που στερούσε τα δικαιώματα τους αλλά και για καλύτερες συνθήκες ζωής. Να παλέψουν για «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια και παρά το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι τραυματίστηκαν, βασανίστηκαν, πέθαναν, και ενώ δεν ζούμε πλέον σε χουντικό καθεστώς, ο λαός εξακολουθεί να διεκδικεί και να αγωνίζεται για τα δικαιώματα του. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η οικονομική εξαθλίωση, η ανεργία, ο εργασιακός μεσαίωνας, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, η φαινομενική «ελευθερία» κάνουν ακόμα πιο έντονη την ανάγκη για συλλογικές διεκδικήσεις, ανυποχώρητους αγώνες και μαζικά κινήματα. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο, όπου οι συσσωρευμένη οργή απέναντι στις κυβερνήσεις και τις αντιλαϊκές πολιτικές τους εκφράζεται όλο και πιο δυναμικά, με τα βασικά αιτήματα να παραμένουν ίδια. Έτσι, το σύνθημα « Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ.
Το αίτημα για «Ψωμί» είναι διαχρονικό, καθώς ενώ οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, το καθεστώς εκμετάλλευσης των εργαζομένων μένει σταθερό. Έτσι, και με το πρόσχημα της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, βλέπουμε τους μισθούς να συρρικνώνονται, τις σχέσεις εργασίας να ελαστικοποιούνται όλο και περισσότερο (προγράμματα Stage), τον βασικό μισθό των 700 ευρώ να αποτελεί ουτοπία, το 8ωρο να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, την ανασφάλιστη εργασία να καθιερώνεται (π.χ. δελτία παροχής υπηρεσιών) και τις εργασιακές συνθήκες να γίνονται όλο και πιο απάνθρωπες. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων και το νέο ασφαλιστικό νόμο της Νέας Δημοκρατίας, έρχονται να επιφέρουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα και να οξύνουν το χάσμα μεταξύ των τάξεων, κάτι που αποτελεί ξεκάθαρη στόχευση του κράτους τα τελευταία χρόνια. Οι εργαζόμενοι, όπως και το Νοέμβρη του ‘73 ήταν και θα συνεχίσουν να είναι στους δρόμους παλεύοντας για διασφάλιση των δικαιωμάτων τους , για καλύτερους μισθούς , για καλύτερες συνθήκες εργασίας, για μια καλύτερη ζωή…
Σε ότι αφορά την «Παιδεία», όσα χρόνια και αν περάσουν, ήταν και θα είναι στο στόχαστρο του κράτους. Έτσι, από τον ανταγωνισμό και τη βαθμοθηρία του λυκείου, οι μαθητές, καταλήγουν σε σχολές που λειτουργούν πλήρως πειθαρχημένα και εντατικοποιημένα. Με τον νέο νόμο Πλαίσιο και τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, που θεσπίζει τις διαγραφές φοιτητών, την κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, την κατάργηση του ασύλου, τις αλυσίδες και τα προαπαιτούμενα, τα πειθαρχικά συμβούλια, την εισαγωγή manager, προωθείται ένας άλλος τρόπος λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων, με ιδιαίτερα εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών,σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της Μπολόνια. Ακόμα, με την αναγνώριση των πτυχίων των αποφοίτων των ΚΕΣ (και έχοντας ήδη δημιουργήσει πελατεία για αυτά ,θεσπίζοντας την βάση του 10), τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων εξισώνονται προς τα κάτω με αυτά των ΚΕΣ. Η αναγνώριση αυτή, έρχεται να πιέσει τα δημόσια και δωρεάν πανεπιστήμια, στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας, να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο όπως τα ΚΕΣ, δηλαδή, σε πλήρη εντατικοποίηση και αυταρχικοποίηση, χωρίς ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, κλπ. Τέλος, με την εφαρμογή του νόμου της Αξιολόγησης, το κράτος έρχεται να διασπάσει τα πτυχία μας, να διασπάσει τις σχολές σε δύο κύκλους σπουδών αλλά και να «αξιολογήσει» τα πανεπιστήμια με κριτήρια ανταποδοτικά, που βρίσκονται πολύ μακριά από τις ανάγκες των φοιτητών. Σε μια περίοδο, όπου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιδιώκουν την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος, την διάσπαση των πτυχίων μας και την εξατομίκευσή τους, που θα στερεί από τους αποφοίτους τη δυνατότητα συλλογικών διεκδικήσεων, είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ οι φοιτητές να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Για την «Ελευθερία» τι να πούμε;;; Κάμερες ασφαλείας παρακολουθούν κάθε μας βήμα, ενώ η αστυνομοκρατία εντείνεται όλο και περισσότερο. Σχεδόν καθημερινά γίνονται επιχειρήσεις σκούπα στο κέντρο της Αθηνάς και εξαπολύονται πογκρόμ εναντίον μεταναστών, τα δικαιώματα των οποίων παραβιάζονται συνεχώς. Αποκορύφωμα αυτών, αποτελεί η δολοφονία στη Νίκαια του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ. Αυτά και άλλα πολλά συμπεριλαμβάνει ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους, μέσω του οποίου το κράτος προσπαθεί να φιμώσει κάθε ελεύθερη και αγωνιστική φωνή που πάει ενάντια στα σχέδιά του. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται και η προσπάθεια του κράτους για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο με κάθε τρόπο προσπαθεί να στοχοποιήσει και να ποινικοποιήσει. Το ίδιο ακριβώς προσπαθεί να κάνει και με κάθε φοιτητικό και κοινωνικό κίνημα καταστέλλοντας πορείες, ακόμα και δολοφονώντας, όπως συνέβη πέρυσι με τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Πάγια τακτική του κράτους είναι να επιτίθεται στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια του λαού με στόχο να καταπνίξει τις φωνές που αντιστέκονται και δεν συμβιβάζονται, αλλά παλεύουν για όσα τους στερούν.
Για όλα αυτά, τα αιτήματα του Πολυτεχνείου είναι ακόμα επίκαιρα και καλούμαστε όλοι να τα υπερασπιστούμε και μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες να διεκδικήσουμε «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. την Πέμπτη 12/11 στο Αμφ.1 στις 12.00 για να αποφασίσουμε:

Τη συμμετοχή του Φ.Σ. στο τριήμερο του Πολυτεχνείου, μακριά από κομματικές ταμπέλες.
• Τη συμμετοχή του Φ.Σ. στην παλλαϊκή, αντιιμπεριαλιστική, αντιαμερικανική πορεία την Τρίτη 17 Νοέμβρη.


Το Πολυτεχνείο ήτανε εξέγερση και πάλη λαϊκή…

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 12 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΧΑΜΑΣ-ΑΕΠ 67
ΠΑΣΠ 37
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ 35
ΠΚΣ 29
ΑΡ.ΕΝ 4
Η ΣΧΟΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 12 ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ =ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ????

Η εκλογή του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές στην δεδομένη συγκύρια επηρεάζει όπως φαίνεται παρά πολύ αρνητικά το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αρχικά είδαμε την νέα υπουργό παιδείας να «αποσύρει» τις άδειες λειτουργίας που είχε δώσει η κυβέρνηση της ΝΔ όχι με το σκεπτικό ότι είναι παράνομα και ότι ο φοιτητές δεν θέλουν την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά με το σκεπτικό ότι τα ΚΕΣ πρέπει να περάσουν πρώτα από μια διαδικασία αξιολόγησης.
Είναι φανερό δηλαδή ότι ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι η ίδρυση ιδιωτικών κολλεγίων-ΚΕΣ αφού πρώτα θα έχει εφαρμοστεί ο νομός της αξιολόγησης. Ο συγκεκριμένος νομός μιλάει για μια αντιστοίχιση του κάθε μαθήματος με πιστωτικές μονάδες , δηλαδή οι φοιτητές θα οδηγηθούν στο μπούν σε ένα κυνήγι ανταγωνισμού μεταξύ τους συμμετέχοντας σε διάφορα επί πληρωμή σεμινάρια τα οποία θα τους προσφέρουν τις “πολυπόθητες” πιστωτικές μονάδες. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του νομού αυτού είναι η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα του πτυχίου αφαιρώντας έτσι την δυνατότητα από τους φοιτητές αλλά και κυρίως από τους αποφοίτους διεκδίκησης συλλογικών δικαιωμάτων και ανάπτυξης συλλογικών αγώνων. Η αναγνώριση των κολλεγίων θα οδηγήσει στην παράγωγη νέου πιο ευέλικτου και πιο ελαστικού εργατικού δυναμικού και στην υποβάθμιση των μισθών των εργαζομένων αφού οι οροί σπουδών θα είναι πολύ χειρότεροι από τους σημερινούς που επικρατούν στις ήδη υπάρχουσες σχολές και το πτυχίο τους δεν θα προσφέρει καμία επαγγελματική κατοχύρωση
Μια ακόμα κεντρική αιχμή της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ είναι η εφαρμογή του νομού Πλαίσιο. Οι κινήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό επάνω στο θέμα του ασύλου δείχνουν την πρόθεση για πλήρη εφαρμογή του αντισυνταγματικού αυτού νομού ενώ παράλληλα τα φαινόμενα αστυνομικής τρομοκρατίας φαίνονται να εντείνονται ακόμα περισσότερο με αποκορύφωμα την αναίτια 3ημερη επιχείρηση σκούπα στα Εξάρχεια όπου προσήχθησαν πάνω από 100 άτομα αλλά και τη δολοφονία ενός μετανάστη μέσα στο αστυνομικό τμήμα της Νίκαιας. Η λίστα συγγραμμάτων όπου το ΠΑΣΟΚ την μετονομάζει σε βιβλιοκάρτα, όπου ο φοιτητής συμφωνά με την ΝΔ θα παίρνει μονό ένα σύγγραμμα από όλα που διδάσκονται στο μάθημα ενώ βάση του ΠΑΣΟΚ τα συγγράμματα θα δίνονται όλα σε ηλεκτρονική μορφή και έτσι το κόστος των συγγραμμάτων μεταφέρεται στον φοιτητή. Επίσης σαφείς στόχος του κράτους είναι η μείωση των δαπανών για τους φοιτητές, αυτό γίνεται φανερό αν παρατηρήσει κάνεις τα σκουριασμένα εργαστήρια της ανόργανης χημείας αλλά και ότι αν και είναι απόφαση του φοιτητικού συλλόγου οι ποδιές για τους φοιτητές δεν δίνονται.
Η ανασυγκρότηση ενός γραφειοκρατικού ΚΣ της ΕΦΕΕ ως ένας επίσημος συνομιλητής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τους φοιτητές φαίνεται να είναι ένας ακόμα στόχος. Η συγκεκριμένη ΕΦΕΕ, που πραγματοποιείται σε ένα δωματιάκι μακριά από το φοιτητικό σώμα ,το μονό που έχει να προσφέρει είναι να καπελώσει και περιορίσει το φοιτητικό κίνημα, το οποίο έδειξε μετά τα τελευταία φοιτητικά κινήματα του 2006, 2007 ότι δεν χρειάζεται ένα τέτοιο όργανο αλλά ακόλουθει τις δίκες του δομές βάσει της συγκυρίας όπως οι γενικές συνελεύσεις αλλά και τα ανεξάρτητα συντονιστικά συνελεύσεων και καταλήψεων. Προβληματική ακόμα εμφανίζεται η στάση των άλλων παρατάξεων επάνω στο θέμα αυτό και πιο συγκεκριμένα της ΠΚΣ όπου μιλεί για δημιουργία της ΕΦΕΕ ώστε να μπορέσουν να στηθούν επιτροπές αγώνα σε κάθε σχολή, πράγμα το όποιο οδηγεί στο σπάσιμο των φοιτητικών συλλόγων αλλά και την απομόνωση μια μερίδας φοιτητών.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να συζητηθούν μέσα σε μια γενική συνέλευση και ο φοιτητικός σύλλογος να πάρει σαφή θέση. Η συνέλευση καλέστηκε από την ΧΑΜΑΣ ΑΕΠ για την Τέταρτη 21/10 στις 12 στο αμφ1 όπου η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ έθεσαν τα κολλήματα τους , με την ΠΑΣΠ να λέει «ότι είναι νωρίς για γενική συνέλευση» (λες και είναι φρούτο να ωριμάσει) ενώ από την άλλη πλευρά η ΔΑΠ δεν τοποθετήθηκε πολιτικά γιατί δεν θέλει γενική συνέλευση. Έτσι καλούμε όλους τους φοιτητές να υπογράψουν για την πραγματοποίηση της γενικής συνέλευσης ,αφού η “ΔΑΣΠ” έβαλε πρώτα τα μικροπολιτικά της συμφέροντα , και να έρθουν να τοποθετηθούν για όλα τα θέματα που αφορόυν τους φοιτητές.

όλοι στην γενική συνέλευση την ΤΕΤΑΡΤΗ 21/10 Αμφ.1 στις 12

ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΑΣΟΚ???

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του αντιδραστικού νέου Νόμου-πλαισίου γίνεται προσπάθεια για την επιβολή της διάταξης για τις λίστες συγγραμμάτων ,μέτρο που έρχεται να υποβαθμίσει ακόμη περισσότερο το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Παλαιότερα ο υπεύθυνος διδάσκων επέλεγε τα συγγράμματα που κάλυπταν τη διδαχθείσα ύλη και όχι οι φοιτητές…πλέον όπου έχει ισχύσει το μέτρο οι φοιτητές χρειάζεται να μαντέψουν μέσα από διαφόρους τίτλους βιβλίων ποιο -ένα για κάθε μάθημα- είναι το καταλληλότερο! Δηλαδή ανεξάρτητα αν δε καλύπτεται όλη η υλη από ένα σύγγραμμα ο φοιτητής δικαιούται να πάρει μόνο ένα σε αντίθεση με τα όσα συνέβαιναν στο παρελθόν !Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις φοιτητών όπου θα μπορούσαν επιλέξουν “λάθος” σύγγραμμα και αναγκάστηκαν να πληρώσουν για την αγορά επιπλέον βιβλίων ή για να φωτοτυπήσουν τα βιβλία που οι διδάσκοντες παραδίδουν αλλά και εξετάζουν.
Μέσα και από αυτό το μέτρο γίνεται εμφανής η λογική περικοπών από τις κυβερνήσεις είτε Ν.Δ. είτε του ΠΑΣΟΚ , καθώς απαγορεύει ουσιαστικά στα τυπογραφεία των ιδρυμάτων να διαμοιράζουν δωρεάν τα συγγράμματα που παλαιοτέρα δινόντουσαν ως βοηθητικά στους φοιτητές για το κάθε μάθημα. Υπαγορεύει την διανομή συγγραμμάτων αποκλειστικά από εξωτερικά τυπογραφεία, ακόμη και τα συγγράμματα που παίρναμε συνεπεστέρα όλων από τις εκδόσεις του ΕΜΠ επιδιώκεται να καταργηθούν! Η καθυστέρηση όμως προέρχεται και από το αλαλούμ που προκαλείται καθώς δεν είναι προκαθορισμένος ο αριθμός των βιβλίων που πρέπει να εκδοθούν ,διότι διαμορφώνεται ανάλογα με τις επιλογές των φοιτητών γεγονότα που οδηγούν σε διανομές συγγραμμάτων ακόμη και μέσα στην εξεταστική αφού τέλος ο νόμος πλαίσιο δίνει την δυνατότητα στους εκδοτικούς οίκους να καθυστερήσουν τα συγγράμματα για 2 μήνες !
Η καθιέρωση των ηλεκτρονικών εγγράφων φέρνει το ζήτημα της λίστας συγγραμμάτων όλο και πιο απειλητικά στο προσκήνιο .Στις περισσότερες σχολές που ίσχυσε η διάταξη οι φοιτητές βρέθηκαν προ τετελεσμένου να επιλέξουν ένα από πολλά συγγράμματα για κάθε μάθημα.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι αντιδραστικές τους όμως λογικές εναντία στα συμφέροντα των φοιτητών ….εκσυγχρονίζονται! Απροκάλυπτα το ΠΑΣΟΚ στις προγραμματικές του δηλώσεις αναφέρει την πρόθεση του να καταργηθούν τα έντυπα συγγράμματα ,μέσα στη γενικότερη τάση μείωσης των χρηματοδοτήσεων στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα! Έτσι όλοι θα έχουν κατά το ΠΑΣΟΚ πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά συγγράμματα….ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ! Απορίας άξιο :Πως είναι δυνατόν πολυσέλιδα πανεπιστημιακά βιβλία να διαβάζονται μέσα από μια οθόνη ; Έχουν πρόσβαση οι πάντες στη τεχνολογία εκτός σχολής ή θα πρέπει η σχολική βιβλιοθήκη και τα PC LABS να γίνουν το σπίτι μας; Ποιος θα πληρώσει στους φοιτητές τις πολυάριθμες φωτοτυπίες που θα χρειαστεί να βγάζουν;
Ο φοιτητής καταλήγει να βρίσκεται πάλι μέσα σε ένα φαύλο κύκλο ταλαιπωρίας με την αργοπορημένη παράδοση των συγγραμμάτων ,με την γραφειοκρατία και τις περικοπές που γίνονται εις βάρος του! Όμως ο φοιτητής δεν είναι υπεύθυνος να ¨πληρώσει¨ τη νύφη! Ο αρμόδιος για την επιλογή του βιβλίου είναι ο καθηγητής που το διδάσκει πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες του μαθήματος και οι φοιτητές είναι υπεύθυνοι να απαιτούν αλλαγές των συγγραμμάτων μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων !

ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ,
ΝΟΜΟΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ……

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις από την μεταπολίτευση και μετά προσπαθούν να στοχοποιήσουν το πανεπιστημιακό άσυλο στην ελληνική κοινωνία, μια επίθεση που έφτασε στην κορύφωση της μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη.
Το άσυλο αποτελεί ένα λαϊκό κεκτημένο χρόνων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το νεολαιίστικο κίνημα αλλά και τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες της μεταπολίτευσης αφού αποτελεί το μόνο χώρο ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών. Μέσα στο χώρο του ασύλου μπορούν να αναπτύσσονται , να εκφράζονται ,να δοκιμάζουν τις πρακτικές τους φοιτητικά, νεολαιίστικα και ευρύτερα κοινωνικά κινήματα μακριά από την απειλή της κρατικής βίας και καταστολής. Σαφής στόχος των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι να βάλουν κυματοθραύστες και να ανακόψουν κινήματα που παρεμβαίνουν δυναμικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Οι κυβερνήσεις αλλά και το κεφάλαιο έχουν καταλάβει ότι τέτοιου είδους κινήματα προκαλούν κλυδωνισμούς στην εφαρμογή της πολιτικής τους .
Η στόχευση για δυσφήμηση και άρση του ασύλου πραγματοποιείται με έμμεσο ή άμεσο τρόπο είτε με ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους (όπως τα ΜΜΕ, και τα φερέφωνα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ή ΠΑΣΠ), είτε ψηφίζοντας τον νέο ν. πλαίσιο (στον οποίο έχει αντιτεθεί το φοιτητικό κίνημα), είτε χρησιμοποιώντας την ωμή καταστολή (άρση ασύλου από την αστυνομία, προκλητική στάση αστυνομίας γύρω από χώρους ασύλου).
Ο Ν. Πλαίσιο, ο οποίος δεν έχει εφαρμοστεί υπό το βάρος των φοιτητικών κινητοποιήσεων, είναι ένα πρώτο βήμα τυπικά αλλά ουσιαστικό για την μη ύπαρξη του ασύλου . Αναφέρει πως θα πρέπει να περιοριστούν οι χώροι ασύλου, μόνο στους χώρους όπου διεξάγεται εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή στις αίθουσες και στα αμφιθέατρα και μόνο την ώρα της ακαδημαϊκής διάλεξης . Η κυβέρνηση δεν σταμάτησε μόνο εκεί καθώς γίναμε μάρτυρες ενεργειών για την άρση του ασύλου από τις αστυνομικές δυνάμεις κατά τα φοιτητικά κινήματα του 2006-2007 καθώς και κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη, οπού είχαν ως στόχο να τρομοκρατήσουν των κόσμο αυτών των κινημάτων .
Παράλληλα, εντείνεται η παρουσία κατασταλτικών μηχανισμών γύρω από χώρους ασύλου, όπως η αναίτια παρουσία ενόπλων δυνάμεων των ΜΑΤ στα κάγκελα της πολυτεχνειούπολης (οι οποίοι στόχευαν και στο εσωτερικό της!!), ή ακόμα και μέσα σε πανεπιστήμια όπως έγινε με την εισβολή της ομάδας Δ στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Μία ακόμα προκλητική κίνηση για την ουσιαστική άρση του ασύλου αποτελεί η περίφραξη με κάγκελα του χώρου των νέων εστιών από τον υπόλοιπο χώρο του πολυτεχνείου όπου αυτό έγινε πριν ένα μήνα με πρωτοβουλία της πρυτανείας, κίνηση η οποία ήταν και είναι αντίθετη με τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων του πολυτεχνείου. Παρόμοια κίνηση αποτέλεσε η κατεδάφιση της κατάληψης των ελευθερωνίων δηλαδή «η κατεδάφιση» ενός χώρου πολιτικής έκφρασης που βρίσκονταν εντός ασύλου.
Η επίθεση από πλευράς κράτους απέναντι στα λαϊκά κεκτημένα και σε οτιδήποτε ευνοεί τις κοινωνικές αντιστάσεις, ( όπως το άσυλο), μέσω των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών του συνεχίζεται με αυξανόμενη ένταση. Η έκβαση αυτής της μάχης καθορίζεται από την ύπαρξη συλλογικών αντιστάσεων και ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων. Θα μας βρουν μπροστά τους...
….ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΚΑΙ ΞΑΝΑ…… ΚΕΣ

Λάδι στην φωτιά ήρθε να ρίξει η κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας όταν 4 μέρες πριν από τις εκλογές αποφασίζει ανοίξει ξανά το θέμα της αναγνώρισης των ιδιωτικών κολλεγίων. Η πρώην πια κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει χωρίς ιδιαίτερο κόστος για εκείνη άδειες λειτουργίας σε 40 ιδιωτικά κολλέγια. Το θέμα όμως της αναγνώρισης των ιδιωτικών κολλεγίων δεν τελειώνει αλλά ούτε αρχίζει εδώ καθώς έχει ήδη απασχολήσει την πανεπιστημιακή κοινότητα εδώ και αρκετό καιρό. Η ίδρυση και η προσπάθεια αναγνώρισης ιδιωτικών κολλεγίων , ΚΕΣ ή οποιασδήποτε άλλης μορφής ιδιωτικής 3ο βάθμιας εκπαίδευσης έχει ξεκινήσει επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε πιο έντονα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με αποκορύφωμα την αναγνώριση των 40 κολλεγίων απο την πίσω πόρτα.
Η προσπάθεια αυτή, εντάθηκε το 2007 όταν η κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, έχοντας αρχικά την σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο όμως υπό το βάρος των φοιτητικών κινητοποιήσεων του 2006-2007 αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Η αναγνώριση των ΚΕΣ θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα τα οποία εντοπίζονται σε δύο κυρίως άξονες. Ο πρώτος άξονας αφορά τον τρόπο λειτουργίας των ΚΕΣ, ενώ ο δεύτερος την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων των ΚΕΣ. Αρχικά, είναι φανερό ότι τα κολέγια θα λειτουργούν σύμφωνα με τις επιταγές της Μπολόνια, “εκσυγχρονισμένα” σύμφωνα με το μοντέλο του αμερικάνικου πανεπιστημίου. Αυτό σημαίνει ότι θα λειτουργούν με ρυθμούς σπουδών υπερβολικά εντατικοποιημένους, με δίδακτρα, χωρίς δωρεάν βιβλία και φυσικά χωρίς άσυλο. Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα δημιουργούν αποφοίτους εύκολα εκμεταλλεύσιμους, ευέλικτους και πειθήνιους.
Δημιουργείται ένας αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των αποφοίτων των κολεγιων και αυτων της δημοσίας- δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα αυτών των θα είναι η δημιουργία εργαζομένων τριών ταχυτήτων, συνυπολογίζοντας και τους αποφοίτους των ΤΕΙ. Ο ανταγωνισμός αυτός οδηγεί στην διάσπαση του κοινού μετώπου για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων , μεγαλύτερων μισθών αλλά και καλύτερων συνθηκών εργασίας. Οδηγεί τους εργαζόμενους σε μια νέα πραγματικότητα ανασφάλιστης εργασίας με μισθούς πείνας και ελαστικοποιεί τα ωράρια εργασίας τους. Η πολιτική αυτή είναι στην κατεύθυνση μιας συγκεκριμένης στοχοθεσίας του κεφαλαίου, η οποία θέλει να παραξει ευέλικτο και φθηνό εργατικό δυναμικό, που έρχεται να υλοποιηθεί απο τα δυο κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Ο μόνος δρόμος αντιστάσης απέναντι σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν είναι οι μαζικοί, συλλογικοί αγώνες απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Οι νέοι οι όποιοι σπουδάζουν ήδη στα ΚΕΣ να ενσωματωθούν μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια και διεκδίκησουν από κοινού ένα καλύτερο μέλλον με :

• Αύξηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλες τις σχολές
• Κατοχύρωση και αύξηση μισθών
• Ασφάλιση για όλους τους εργαζόμενους
• Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους
• Καλυτέρευση των ορών εργασίας και των ρυθμών σπουδών

Ας είμαστε ρεαλιστές ….
…..να διεκδικήσουμε το αδύνατο….

ΦΑΚΕΛΟΣ : ΕΡΓΑΤΙΚΑ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ»

Το φετινό καλοκαίρι γίναμε όλοι μάρτυρες μιας σειράς θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων. Ξεκινώντας από την βιομηχανία τροφίμων «Άλφα» στην Κοζάνη οπού σημειώθηκε εργατικό ατύχημα με αποτέλεσμα μια 35χρονη εργαζόμενη να χάσει τη ζωή της, ενώ τουλάχιστον 25 εργαζόμενοι τραυματίστηκαν ελαφρά. Ενώ στη μεταλλουργική μονάδα της Λάρκο στη Λάρυμνα, σημειωθήκαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα 2 εργατικά ατυχήματα. Το πρώτο προκάλεσε το θάνατο σε ένα 38χρονο εργαζόμενο, ενώ το δεύτερο κόστισε τη ζωή ενός 27χρονου και προκάλεσε τον τραυματισμό άλλων τριών συναδέλφων του.O ένας εκ των τριών υπέκυψε τελικά στα τραύματα του μερικές μέρες μετά το τραγικό ατύχημα. Παράλληλα, σοβαρά τραυματίστηκε υπάλληλος της ΔΕΗ στη Βοιωτία, δυο μέρες μετά το θανατηφόρο ατύχημα στη ΛΑΡΚΟ. Ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχημάτων στην ΔΕΗ δεν είναι καθόλου μικρότερος αφού έξι εργαζόμενοι έχουν πεθάνει εν ώρα εργασίας μέχρι τον Ιούλιο. Ακόμα, εργάτης σε εργοστάσιο ανακύκλωσης σκουπιδιών στον Ασπρόπυργο έχασε τη ζωή του, ενώ άλλοι δυο νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις εγκληματικές παραλείψεις των στοιχειωδών μέτρων προστασίας και ελέγχων στα φρεάτια της ΕΥΔΑΠ, πριν την κάθοδο σε αυτά.
Είναι ξεκάθαρο ότι τέτοιου είδους ατυχήματα δεν συμβαίνουν για πρώτη φορά και προφανώς δεν είναι τυχαία ή μεμονωμένα, αλλά συνδέονται με τις άθλιες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στους χώρους εργασίας όπως στα ναυπηγία στη ζώνη του Περάματος , ΔΕΗ ,ΕΥΔΑΠ κτλ . Στην πλειοψηφία αυτών των εργοστάσιων ή χωρών εργασίας ,οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τις εταιρείες και τις διοικήσεις για ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας, καθώς η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός των μηχανημάτων και των εγκαταστάσεων είναι ελλειπής, ενώ ταυτόχρονα η εντατικοποίηση και η σκλήρυνση των εργασιακών συνθηκών στους χώρους δουλειάς αυξάνονται όλο και περισσότερο. Οι υπεύθυνοι για τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στην εταιρεία δεν είναι άλλοι από την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Χαρακτηριστικό είναι το ότι μόνο το ¼ των εργατικών ατυχημάτων δηλώνεται επίσημα στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας καθώς και ότι κάθε χρόνο έχουμε κατά μέσο ορό 130 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.



Σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), την τελευταία 10ετία είχαμε επίσημα καταγεγραμμένα τα εξής θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα:
• 2000 127 δυστυχήματα
• 2001 188 δυστυχήματα
• 2002 153 δυστυχήματα
• 2003 145 δυστυχήματα
• 2004 127 δυστυχήματα
• 2005 111 δυστυχήματα
• 2006 128 δυστυχήματα
• 2007 115 δυστυχήματα
• 2008 142 δυστυχήματα
• υπολογίζεται πως το 2009,57 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους κατά την εργασία
Από τη μια μεριά η Ν.Δ., ακολουθώντας τη νεοφιλελεύθερη πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων στους χώρους εργασίας, προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που ανήκουν στο κράτος, καθώς με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για το κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Λάρκο .Η κυβέρνηση, με τη βοήθεια των διορισμένων από αυτή διοικήσεων, απαξιώνει καθημερινά την εταιρεία με μοναδικό στόχο την πτώση της τιμής της και το ευκολότερο ξεπούλημά της στους ιδιώτες. Δηλαδή η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και με το ξεπούλημα του ΟΤΕ αλλά και της Ολυμπιακής.
Από την άλλη μεριά οι εργοδότες δεν έχουν μικρότερη ευθύνη και είναι κι αυτοί ηθικοί αυτουργοί των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, οι ιδιοκτήτες της Λάρκο ,της ΑΛΦΑ και των άλλων εταιριών προσπαθούν με κάθε τρόπο να μεταφέρουν την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσει η επιχείρηση να είναι κερδοφόρα, είναι η μεγάλη μείωση των εξόδων της, καθώς και η εντατικοποίηση της παραγωγής στους χώρους εργασίας. Έτσι εξηγείται λοιπόν η μείωση των δαπανών για τη συντήρηση μηχανημάτων και εγκαταστάσεων, η έλλειψη κανόνων ασφάλειας και υγιεινής, οι πολλές και πιεστικές ώρες δουλειάς για τους εργάτες, και ταυτόχρονα η μείωση των μισθών τους. Οι εργαζόμενοι ζουν πλέον υπό το καθεστώς των εργολαβιών, της ελαστικής εργασίας και των απολύσεων. Για αυτό φρόντισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν και εφάρμοσαν το σχετικό νόμο για τις εργολαβίες, καθώς και τις διατάξεις για τη μερική απασχόληση.
Σε αυτό το σημείο δεν πρέπει να ξεχνάμε και την δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι μηχανικοί, καθώς είναι «αναγκασμένοι» υπό την απειλή της απόλυσης, να εφαρμόσουν στην πράξη τις εντολές των εργοδοτών, ενώ ξέρουν τις καταστροφικές επιπτώσεις που αυτές μπορούν να επιφέρουν (εργατικά ατυχήματα). Ταυτόχρονα σε περίπτωση ατυχήματος, οι μηχανικοί είναι αυτοί που θα υποστούν τις νομικές συνέπειες, αφού αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την εκτέλεση της παραγωγικής διαδικασίας και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας, άσχετα με το γεγονός ότι εκτελούν εντολές που έρχονται από άνωθεν. Ο κάθε μηχανικός που απασχολείται σε αυτό το πεδίο, «αναγκάζεται να συμμορφωθεί» στις υποδείξεις των εργοδοτών, υπό το φόβο της ανεργίας και του αβέβαιου εργασιακού του μέλλοντος. Το αβέβαιο εργασιακό μέλλον απορρέει και από την θέσπιση του δελτίου παροχής υπηρεσιών οπού ο μηχανικός είναι απλά ένας συνεργάτης της επιχείρησης ή της εταιρίας και όχι ένας μόνιμος μισθωτός εργαζόμενος του οποίου η γνώμη θα μπορεί να ακουστεί ώστε να τηρηθούν οι κανόνες ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Πολλοί μηχανικοί επίσης δουλεύουν σε θέσεις όπως τεχνικοί ασφάλειας στα ναυπηγεία χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και αρα χωρίς κάποια επαγγελματική και μισθολογική κατοχύρωση .
Ένας ακόμη από τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση είναι και η έλλειψη αντιστάσεων από τη μεριά των εργαζομένων, κυρίως λόγω του εγκλωβισμού τους στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι μόνο με συλλογικούς αγώνες θα καταφέρουν να βελτιώσουν τις υπάρχουσες βάρβαρες συνθήκες εργασίας. Με αγώνες οι οποίοι θα είναι ανυποχώρητοι και θα έχουν ως μοναδικό στόχο την προάσπιση των συλλογικών συμφερόντων τους. Οι εργαζόμενοι καλούνται να ανατρέψουν την υπάρχουσα αντεργατική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της ελαστικής εργασίας, της εντατικοποίησης και των απολύσεων. Με αγώνες ανεξάρτητους από συνδιαλλαγές με την εργοδοσία και από κομματικά συμφέροντα.